Kredietverzuimswap, CDS (in het Duits ook wel Kreditausfall-Swap of Kreditausfall-Versicherung genoemd)

Een in 1994 geïntroduceerd financieel product om wanbetalingsrisico’s van obligaties of leningen te verhandelen (een bilateraal OTC-contract waarbij de verkoper ermee instemt de koper een betaling te doen in geval van een bepaalde kredietgebeurtenis in ruil voor een vaste betaling of een reeks vaste betalingen).- De basis – de onderliggende waarde – is verhandelbaar schuldpapier. De CDS is dus een van het onderliggende activum afgeleid product: een derivaat en praktisch een verzekeringspremie voor het wanbetalingsrisico, een overdracht van kredietrisico. Dit betekent meer precies: alleen het risico wordt verhandeld, maar niet ook – zoals zelfs in leerboeken te lezen valt! – het krediet in zijn geheel. – Bij de sluiting van een CDS verbindt de protectiegever (de betaler van de vaste rente) zich ertoe de protectiekoper (de betaler van de variabele rente) een compensatiebetaling te doen indien zich een nauwkeurig omschreven kredietgebeurtenis voordoet – gewoonlijk onder verwijzing naar de master agreements van de International Swaps and Derivates Association, ISDA. In ruil daarvoor ontvangt hij een premie van de koper van de bescherming. Het bedrag van de premie hangt voornamelijk af van – de kredietwaardigheid van de overdrager, d.w.z. de referentie-debiteur, – de looptijd van het contract, – de precieze omschrijving van de kredietgebeurtenis, zoals wanbetaling, gedeeltelijk in gebreke blijven, volledig in gebreke blijven, enz: wanbetaling, gedeeltelijke wanbetaling, totale wanbetaling, en – de kredietwaardigheid van de risiconemer. – De premie voor CDS’s is intussen een algemeen waargenomen indicator geworden van de kredietkwaliteit van ondernemingen, banken en, in het geval van staatsobligaties, zelfs hele landen. CDS’s worden nog steeds over-the-counter verhandeld; dit maakt zeer specifieke, niet-gestandaardiseerde verzoeken van beide tegenpartijen mogelijk. De CDS-markt anticipeert vaak op ratingverlagingen. – Het volume aan CDS is sterk gestegen van 1.000 miljard USD in 2002 tot 17.000 miljard USD eind 2005 en is in het najaar van 2008 opgelopen tot 62.000 miljard USD: dat is ongeveer de omvang van het bruto nationaal product van de hele wereld. Deelnemers aan deze markt voor de overdracht van kredietrisico zijn niet alleen banken, maar ook hedgefondsen en pensioenfondsen. – Sinds de subprime-crisis hebben centrale banken en toezichthouders meer inspanningen geleverd om de cds-markt transparanter te maken. De verslagleggingsvereisten waren laag en de handel niet gereglementeerd. Tegenpartijen, met name zwak gereguleerde verzekeringsmaatschappijen in de VS, kwamen in de problemen tijdens de financiële crisis die volgde op de subprime-crisis. De banken leden daardoor aanzienlijke verliezen op kredietposten in de handelsportefeuille, en dat in een tijd waarin de instellingen te lijden hadden onder de terugtrekking van grotendeels illiquide activa uit special purpose vehicles. Alleen Eurex Credit Clear, dat op aandringen van de EU-Commissie werd opgericht, bracht iets meer vastigheid op deze markt. – Zie Collateralised Debt Obligation, synthetisch, Credit Default Swap Indices, Euronet, knooppunt, kredietderivaat, pooling van zekerheden, portefeuilleverzekering, rating, speculatie, destructief, handelstoewijzing. – Cf. Jaarverslag 2003 van de BaFin, blz. 22, Maandverslag van de Deutsche Bundesbank van december 2004, blz. 43 e.v. (daar ook presentatie van vele details van de markt en overzichten), Maandverslag van de Deutsche Bundesbank van oktober 2005, blz. 87 (CDS als uitdrukking van het oordeel van de markt over de kredietwaardigheid van een bank; blz. 88: vergelijking premies 2003-2005 van Duitse banken), Maandverslag van de Deutsche Bundesbank van maart 2006, blz. 37 e.v. (informatie ook over het regelgevingskader), Cf. Jaarverslag 2007 van BaFin, blz. 31 e.v. (abrupte ommekeer in CDS’s in de nasleep van de subprime-crisis; overzicht), Jaarverslag 2008 van BaFin, blz. 46 (vereisten inzake transparantie na de handel), BaFin jaarverslag 2009, blz. 164 e.v. (klachten over Lehman-certificaten), Deutsche Bundesbank jaarverslag 2010, blz. 91 (premies 2007 tot 2011), BaFin jaarverslag 2010, blz. 29 (CDS voor grote Duitse banken 2009 en 2010 Maandverslag van de Deutsche Bundesbank van november 2011, blz. 45 (premies voor kredietverzuimswaps sinds 2007), Jaarverslag 2012 van BaFin, blz. 34 (premies sinds 2009), alsook het desbetreffende jaarverslag van BaFin, hoofdstuk “Economische omgeving”.

Opgelet: De financiële encyclopedie is auteursrechtelijk beschermd en mag zonder uitdrukkelijke toestemming alleen voor privé-doeleinden worden gebruikt!
Universiteitsprofessor Dr. Gerhard Merk, Dipl.rer.pol., Dipl.rer.oec.
Professor Dr. Eckehard Krah, Dipl.rer.pol.
E-mailadres: info@jung-stilling-gesellschaft.de
https://de.wikipedia.org/wiki/Gerhard_Ernst_Merk
https://www.jung-stilling-gesellschaft.de/merk/
https://www.gerhardmerk.de/